ลีกาซิง อภิมหาเศรษฐีของฮ่องกง นักธุรกิจ อสังหาริมทรัพย์ ร่ำรวยอันดับ ๑ ของฮ่องกง ต่อเนื่องยาวนาน ตลอดชีวิตที่ผ่านมา เขาป็นมนุษย์บ้างานอย่างหนัก จวบจนเข้าสู่ปัจฉิมวัย อายุ ๙๒ ปี จึงประกาศวางมือ เกษียณจากหน้าที่การงาน ไปเมื่อปี พ.ศ. 2561 ท่ามกลางสุขภาพย่ำแย่ และป่วยหนัก ขณะที่พักรักษาตัวในห้องคนป่วย. ได้เขียนเพื่อเตือนสติแก่บรรดาผู้เกษียณอายุทั้งหลายและบุคคลทั่วไปให้สำนึกก่อนสายเกินแก้ ไม่ต้องโทษตัวเองว่ารู้งี้ จะละสิ่งนี้ จะไม่ทำสิ่งนั้น เป็นต้น ในบทกวีนิพนธ์ เขียนไว้รวม ๑๕ ข้อ ดังต่อไปนี้
๑. ลิขิตฟ้ากำหนดมา. ชีวิตทุกคนมาจากศูนย์ ดำเนินไปในทิศทางใดฃ ยากดี มีจน รุ่งเรืองหรือรุ่งริ่ง สุดท้ายต่างจบลงที่เลขศูนย์
๒. ยามแก่ชราเวลาเหลือน้อย. อย่าคาดหวังร่ำรวยเงินทอง แม้ชีวิตยังเหลืออยู่ หรือหลังความตายสมบัติพัสถานจะยังมีสิ่งใดเป็นของเจ้าล่ะ ต้องตระหนักรู้สัจธรรมความจริงอย่าได้หลงผิดหลอกตัวเอง
๓.รู้จักเพียงพอ. ย่อมเกิดสุข ชีวิตวัยชราต้องสงบสุข ไม่ตื่นเต้น ดีใจกับความร่ำรวย ไม่เศร้าสร้อย เสียใจเพราะยากจน ยอมรับตามสภาพที่แท้จริง
๔. ไม่มักใหญ่ใฝ่สูง. ก่อศึกแย่งชิง ชีวิตคนนั้นแสนสั้น ดั่งความฝัน เหมือนปุยเมฆ หมอกควันล่องลอยจางหายลับไป
๕. ดวงตะวัน ดวงจันทร์. กาลเวลา และกระแสน้ำ หมุนเวียน ผันแปรไปตลอดกาล เคหะสถาน ที่ดิน ไร่นา ล้วนสลับ สับเปลี่ยนเจ้าของถือครองเป็นมาตราบนิจนิรันดร์
๖. สายใยรัก. ความรักความเอื้ออาทรที่มีต่อกัน เมื่อสิ้นใจ ก็สิ้นสลาย หายเข้า ไปในปล่องควัน เมรุเผาศพ. เงินทองมากเพียงใดก็นำไปไม่ได้
๗. ชื่อเสียง. ดีงาม หรือ เลวร้าย ชัยชนะหรือพ่ายแพ้ ผลได้หรือผลเสีย ต่างสะดุดหยุดลง เมื่อชีวิตปิดฉากจบลงที่ปลายทาง
๘. ยศฐาบรรดาศักดิ์. อำนาจวาสนา บุญบารมี ไม่มีใครยึดครองได้ตลอดไป สุดท้ายรวยก็จบ จนก็จบ ต้องตระหนักรู้ตัวตนที่แท้จริง ชีวิตก็เป็นเพียงเช่นนี้นั่นเอง
๙. ฤดูวสันต์ผันผ่านตามด้วย คิมหันต์ ถึงสารท และเหมันต์. ฤดูกาลทั้ง ๔ อีกทั้ง นำ้ขึ้นนำ้ลง หมุนเวียน เปลี่ยนผ่านไม่จบสิ้น มองทะลุ ทุกมิติชีวิตคนทุกๆ ครัวเรือนต่างมีปัญหาที่แตกต่างกันไป ต้องยอมรับ และอย่าทุกข์ระทมขมขื่น ผูกเจ็บฝังใจไว้ทำไย
๑๐. การมีบุตรชาย – หญิง. เป็นภาระหน้าที่ของพ่อแม่เลี้ยงดูอุ้มชูในอ้อมกอดย่อมเป็นสุข ลูกหลานต่างมีบุญวาสนาของตน อย่าควบคุมบังคับเหมือนใส่กรง ยามแก่มีสุขภาพดีก็สุขแล้ว
๑๑. ชีวิตมนุษย์เสมือนผึ้งน้อย. เช้าโน่น เย็นนี่ ตระเวนดูดนำ้หวานจากเกสรดอกไม้สร้างสมเป็นนำ้ผึ้ง เหนื่อยยากมาทั้งชีวิตเพื่อใคร วาระสุดท้ายกลับสูญเปล่าไร้ค่าส่วนตน มองเห็นธาตุแท้รู้เช่นเห็นชาติควรผ่อนคลายการขับเคี่ยว ลดละแย่งชิง ทะนุถนอม รักษากายใจ เพื่อความสุขสมบูรณ์ในวัยชราดั่งใจปอง
๑๒. มองจากไกลเห็นโรงพยาบาลคล้ายสวรรค์ มองเข้าใกล้ เหมือนธนาคาร. ดึงดูดกอบโกยทรัพย์นับไม่ถ้วน เข้าไปเหมือนห้องขังต้องป้องกันอย่าเข้าใกล้โดยเด็ดขาด
๑๓. สุขภาพดีเป็นสินทรัพย์นับไม่ถ้วน. สุขภาพดีเหมือนออมทรัพย์ โรคภัยไข้เจ็บคือการกู้เงิน ใช้หนี้ ป่วยหนักอาจล้มละลายหมดตัว ไม่ใช่พูดล้อเล่น เดี๋ยวจะสายเกินแก้
๑๔. ลุกขึ้นปกป้องสุขภาพ ไม่นอนรอให้ใครมาหลอกเอาเงินไป. ไม่ดูแลสุขภาพเท่ากับเลี้ยงดูหมอช่วยเหลือโรงพยาบาล มองการณ์ไกล รักครอบครัว ต้องรักษาตัวตนก่อน
๑๕. ชีวิตนั้นแสนสั้น. อย่ามัววุ่นวายกับการหาเงินหาทอง แม้มีมากเพียงใดก็ใช้ห้ามตะวันตกดินไม่ได้ เงินทองซื้อสุขภาพไม่ได้ ความเป็นความตายเป็นดวงชะตากรรม มั่งคั่งร่ำรวยเป็นลิขิตฟ้า ยากจะฝ่าฝืนนำพา แม้บุญไม่มาดิ้นไปก็ไร้ผล ลูกหลานต่างมีบุญมาวาสนาเกิด อย่าเป็นวัวเป็นควายฝ่าฟันเพื่อลูกหลาน ต้องวิเคราะห์เจาะลึกรู้ซึ้งสิ่งใดหนัก – เบา ลาภยศสรรเสริญ เป็นเพียงปุยเมฆลอยผ่าน
มั่งมีศรีสุข เป็นแค่งานเลี้ยงเฉลิมฉลองแค่พริบตาเดียวเส้นผมขาวโพนเต็มศรีษะเรื่องราวทั้งหลายผ่านไปราวหมอกควัน ไม่ควรเอาเป็นเอาตายทุกเรื่องราว รกจิต หมองใจ ทรมานกาย เปล่าๆ
ขอมอบเคล็ดลับ ๑๐ สิ่งให้ชื่นใจ ๑.ใจเปิดกว้าง. ๒.คิดให้ตก. ๓.ทิ้งให้ได้. ๔.วางให้ลง. ๕.ยอมถอย. ๖.ให้อภัย. ๗.เห็นใจ. ๘.ละทิ้ง. ๙.ยินยอม ๑๐ มีคุณธรรม